Η πρώτη δεκαετία φτάνει στο τέλος της και όπως κάθε δεκαετία αφήνει πίσω της παρακαταθήκες όχι απαραίτητα χρήσιμες. Αναφέρω τις σημαντικότερες :
1. Emo Look
H κατάθλιψη είναι εδώ και μας καλεί. Μην παριστάνεις τον χαρούμενο γιατί κανένας δεν θα σου δώσει σημασία. Άσε το μαλλί σου να μακρύνει, να πέφτει στο πρόσωπο σου ώστε να μην αντικρίζεις την ασχημία του κόσμου τούτου.
2. Social Networks (Facebook, Twitter e.t.c) :
Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης είναι το νέο παγκόσμιο παιχνίδι. Κουτσομπολιό και εγωπάθεια σε μερικά κλικ. Ο κόσμος συρρικνώθηκε επικίνδυνα μέσω των συγκεκριμένων ιστοσελίδων . Ξαναβρήκαμε ακόμα και τους συμμαθητές από το νηπιαγωγείο. Τίποτα δεν μπορούμε να καταχωνιάσουμε πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με ασφάλεια .
3. Εναλλακτικός τρόπος ζωής:
Η σημερινή κουλτούρα επιβάλλει την διαφορετικότητα. Πρέπει να είσαι αλλιώτικος . Να είσαι οικολογικά ευσυνείδητος, να σου αρέσει το Bios, να ψωνίζεις βιολογικά στο Βασιλόπουλο , να κάνεις διακοπές στα Κουφονήσια , να τρως σούσι, να πίνεις kir royal, να διατηρείς blog(καλή ώρα) και γενικότερα να κανείς όσα δεν τολμούν κάνουν οι άλλοι , οι βολεμένοι. Μόνο που τελικά οι εναλλακτικές ιδεολογίες έγιναν περισσότερες από τις ήδη επικρατούσες και τώρα έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας.
4. Reality TV :
Οι σπουδές και η εκπαίδευση, άχρηστα εργαλεία ενός παλιομοδίτικου συστήματος.
Τώρα πια ,για να γίνεις τραγουδιστής, μοντέλο , εστιάτορας, καψούρης αγρότης ακόμα και για να χρεοκοπήσεις πρέπει να περάσεις από ένα reality. Επιτέλους η αλλαγή στο σύστημα εκπαίδευσης επετεύχθη .
5. Τα σήριαλ του Παπακαλιάτη :
H ζωή , ο έρωτας και οι σχέσεις απέκτησαν καινούργιο νόημα. Δεν σου αξίζει το δικαίωμα στην ευτυχία αν δεν έχεις σχέση με παντρεμένη, αν δεν έχεις πηδήξει την γκόμενα του καλύτερου σου φίλου εάν δεν σε έχει χτυπήσει κάποιο ανείπωτο κακό της μοίρας (θάνατος συγγενικού προσώπου, τύφλωση, ψυχασθένεια κ.τ.λ). Έστω τουλάχιστον θα πρέπει η οικογένεια σου να βασανίζεται από ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό του παρελθόντος.
6. Οικονομικές γνώσεις :
Eνυπόθηκα δάνεια, spread, uribor και δεκάδες άλλες οικονομικές έννοιες που μπήκαν στην ζωή μας εξαιτίας μια ς οικονομικής κρίσης , την όποια δεν δημιουργήσαμε άλλα χρηματοδοτήσαμε την αντιμετώπιση της.
Μια χαρά ήταν τα 80’s και τα 90’s. Είχαμε Χαριτοδιπλωμένο, Πάνο Σουπιάδη, Κίμωνα Κουλούρη και Ανδρέα Μικρούτσικο. Ωραία χρόνια!
23/12/09
Χριστούγεννα στην πόλη
Τα Χριστούγεννα είναι εδώ. Η χρονιά ετοιμάζεται να μας αποχαιρετήσει μαζί με την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Ήδη έχουν αρχίσει εμφανίζονται σε εφημερίδες και περιοδικά οι λίστες με τα σημαντικότερα γεγονότα της δεκαετίας, τις καλύτερες ταινίες, τα χειρότερα τραγούδια κ.τ.λ.
Τα δύο τελευταία Χριστούγεννα αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στην χώρα. Πέρυσι η χώρα μεταμφιέστηκε σε Καμπούλ για να υποδεχτεί τον Αϊ Βασίλη, θυσιάζοντας αστικά σύμβολα (χριστουγεννιάτικο δέντρο ) στο βωμό μιας αόριστης και αέναης επανάστασης.
Τα φετινά Χριστούγεννα, η χώρα διασύρεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης αφού τα τελευταία χρόνια το κυβερνητικό επιτελείο συμπεριφέρθηκε σαν τον «Ακάλυπτο».
Έτσι λοιπόν, εδώ στην μαύρη τρύπα της Ευρώπης ένα παράλληλο σύμπαν βασιλεύει. Σύριοι κοσμηματοπώλες διασκεδάζουν με χωρισμένες κοσμικές κύριες πετώντας απλόχερα λουλούδια, lifestyle εκπομπές σε prime time ζώνες σχολιάζουν πρώην μοντέλα ( συνοδούς πολυτέλειας ). Ιδιοκτήτες μπουζουκιών μεταφέρουν τις εργατικές τους διαμάχες με τους εργαζόμενους στην μεγάλη οθόνη. Ο υπόκοσμος ορίζει την δημόσια ζωή. O «σοσιαλισμός» του Ανδρέα ζει.
Οι πολιτικοί πίνουν καφέ σε τραπέζια του Κολωνακίου μαζί με δημοσιογράφους και μοιράζονται οικογενειακές xαρές σε βαφτίσια στο Politeia Tennis Club.
Διαδηλωτές αποκλείουν καθημερινά το κέντρο διεκδικώντας την διαιώνιση ενός χρεοκοπημένου συστήματος.
Θλιμμένες βιτρίνες πίσω από προστατευτικές σιδεριές , θολά λαμπιόνια ενός άκαρπου δέντρου.
Παρόλα αυτά, σε πείσμα όλων των παραπάνω που κάνουν τη Ελλάδα να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με επαρχία της Λατινικής Αμερικής υπάρχουν ομάδες ανθρώπων όπως οι «κινηματογραφιστές στην Ομίχλη» που οργανώνονται και αντικαθιστούν την ανύπαρκτη κοινωνική δομή δημιουργώντας ένα κοινό μελλοντική όραμα βασισμένο στην αξία της συντροφικότητας που έχει από καιρό διαγραφεί από την συλλογική μας μνήμη.
Με χωμένο το κεφάλι βαθιά στην άμμο η Ελλάδα υποδέχεται το 2010.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
