Το φθινόπωρο είναι δύσκολη εποχή, μεταβατική. Η αύρα του καλοκαιριού ξεφτίζει και η πραγματικότητα προσγειώνεται άτσαλα πάνω στα όνειρα. Τα παιδιά επιστρέφουν στα θρανία, οι γονείς προσπαθούν με αλχημείες να καταρτίσουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό, οι υπόλοιποι προσπαθούμε να τα βολέψουμε με την ζωή μας, τη δουλειά μας, τη γκόμενα, τη σύνταξη.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω ωχριούν μπροστά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σύσσωμη η ελληνική τηλεοπτική κοινότητα. Ποιος θα βγει κερδισμένος από την τηλεοπτική κούρσα, ποιος διαθέτει το καλύτερο lead-in, ποιος είναι ο πιο καλοντυμένος άνκορμαν, ποια θα σερβίρει «πρωινό καφέ» την επομένη εβδομάδα; Η AGB παραμονεύει σαν δαμόκλειος σπάθη να πέσει στα κεφάλια των απροετοίμαστων ενώ οι μεσημεριανές εκπομπές θυμίζουν αρένα του Κολοσσαίου.
Κάπως έτσι κατέληξε η ελληνική τηλεόραση να μοιάζει με βούρκο της Βόρειας Αγγλίας. Ο Μποτρίνι μετατρέπει χασαποταβέρνες σε avant-garde εστιατόρια, η Σίσσυ Χρηστίδου παριστάνει την Γεωργία Βασιλειάδου της ηπειρωτικής Ελλάδας, ο Αυτιάς κάνει τον υποβολέα του Ψωμιάδη στην σαπουνόπερα της διαδοχής και η Στεφανίδου με την Παπαβασιλείου πωλούν ιλουστρασιόν δράμα σε εύπεπτες δόσεις για το φιλοθεάμον κοινό ενώ η Άντζελα Δημητρίου σχολιάζει την πολιτική επικαιρότητα.
Τα καμάκια φόρεσαν ποδιά κουζίνας, μπας και πηδήξουν, ο Παπαδάκης τζιν για να ζηλέψει το t-shirt του Καμπουράκη και ο Λαζόπουλος ετοιμάζεται να κατέβει υποψήφιος για το δεκαπενταμελές της Γκράβας αφού κανείς άλλος δεν « αφουγκράζεται» την νεολαία.
Ευτυχώς που ο Πρετεντέρης πιστεύει ακόμη στην αξία της τηλεόρασης.
Η χώρα γερασμένη και κατάκοπη συζητά με όρους του χτες, δεν μπορεί να δημιουργήσει, δεν μπορεί να παράγει, μπορεί μόνο να καταναλώνει κούφιες εικόνες. Οποιος λοιπόν πεινάσει για της προβολής το παντεσπάνι μάλλον θα χρειαστεί να κάνεις μπίζνες με το διάβολο.
Η τηλεόραση κομμάτιασε το παραμορφωτικό καθρέφτη της κοινωνίας και τώρα προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιον μας θυμίζει ο καραγκιόζης της prime time ζώνης.
Ο Αγγελάκας είχε προφητεύσει από νωρίς: «Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης, με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία..»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου