
Τι άλλο θα ήταν πιο κατανοητό εκτός από τους αριθμούς ;
Η αριθμολαγνεία εξαπλώθηκε τάχιστα. Μακροοικονομικά στοιχεία, στατιστικά στοιχεία, ιπποδύναμη, megapixels. Σύμβολα της νέας εποχής.
Η Κίνα, ο νέος οικονομικός γίγαντας τρέχει με ρυθμό ανάπτυξης 8% άλλα στην ενδοχώρα το 90 % του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Στατιστική ανακολουθία.
Στο Ρίο της Βραζιλίας, χτυπά η καρδιά του αθλητισμού. Μουντιάλ , Ολυμπιακοί Αγώνες. Πάρτι εσόδων υπολογισμένο σε δισεκατομμύρια. Ισοζύγιο θετικό στη χώρα της φανέλας.
Η France Telecom ανακοινώσε κέρδη στον ισολογισμό του τριμήνου ενώ οι υπάλληλοι πηδούσαν από τα παράθυρα. Δεν συντρέχει όμως σοβαρός λόγος ανησυχίας αφού το ποσοστό των αυτοκτονιών δεν ξεπερνά τον εθνικό μέσο όρο.
Στην χώρα της άπατης, το έλλειμμα αναθεωρείται καθημερινά σαν απόδοση στοιχήματος στον William Hill. Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει πως η στατιστική είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος για να πεις ψέματα.
Τουλάχιστον τότε η πολιτική ήταν οράματα, σχέδια, εστώ μεγαλομανία. Τώρα πια είναι λογιστικές εγγραφές με κιμωλία σε ξεθωριασμένο μαυροπίνακα.
Πίσω όμως από κυνικά νούμερα, ποσοστά και πρόσημα κρύβονται άνθρωποι που αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Παρονομαστές που απαλείφονται στην απλοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου